Parafia pw. N M Panny Królowej Polski
Przy kościele parafialnym w Wacławicach 13 Róż Różańcowych:
Róże żeńskie pw.:
- Św. Anny
- Św. Faustyny
- Św. Teresy z Avila
- Św. Weroniki
- Niepokalanego Poczęcia N M Panny
- Św. Jana Pawła II
- Matki Bożej Królowej Polski
- Św. Rity
- Św. Agaty
- Św. Barbary
Róże męskie:
- Św. Józefa
- Św. Jana Chrzciciela
- Św. Jana Pawła II
Przy kościele filialnym w Hnatkowicach 7 Róż Różańcowych:
Róże żeńskie:
- Narodzenia N M Panny
- Św. Rity
- Św. Zyty
- Św. Marty
- Błogosławionej Karoliny Kozkówny
Róże męskie:
- Św. Jana Pawła II
- Św. Izydora
Parafia pw. M B Częstochowskiej
Przy kościele parafialnym w Drohojowie 5 Róż Różańcowych:
Róże żeńskie pw.:
- Św. Marii Magdaleny
- Św. Anny
- Św. Faustyny
- Św. Teresy
Róża męska:
- Św. Józefa
W I niedzielę miesiąca przed Mszą św. wspólny różaniec członków Żywego Różańca:
w Wacławicach – godz. 7.00.
w Hnatkowicach – godz. 8.15
w Drohojowie – godz. 9.30
Po Mszy św. zmiana tajemnic różańcowych. W tym dniu członkowie Róż Różańcowych otrzymują teksty intencji modlitewnych wyznaczonych przez papieża, jak również teksty intencji diecezjalnych. W ten sposób członkowie Żywego Różańca obejmują modlitwą cały Kościół powszechny, jak i Kościół lokalny.
Obowiązkiem członków Róż Różańcowych :
- Odmawianie codziennie jednego dziesiątka różańca. Udział w miesięcznej zmianie tajemnic różańcowych;
- Częste przystępowanie do Sakramentów świętych oraz udział w nabożeństwach maryjnych (majowe, październikowe, I soboty miesiąca, nabożeństwa fatimskie);
- Rozszerzanie czci Maryi poprzez przykład życia i działalność apostolską;
- Odważne stawanie w obronie wiary i Kościoła;
- Udział w pogrzebie zmarłego członka Żywego Różańca oraz modlitwa za zmarłych członków róży różańcowej.
W związku z tym, że niektóre róże są niekompletne, prośba także do młodych o włączenie się w tę formę modlitwy i uczestniczenia w życiu Kościoła.
Kilka informacji o Żywym Różańcu.
Początki Żywego Różańca sięgają roku 1826. Założycielka Dzieła Rozkrzewiania Wiary Paulina Jaricot pragnęła ożywić modlitwę różańcową. Zaczęła organizować „piętnastki”- grupy 15 osób, z których każda zobowiązywała się do rozważania i odmawiania jednej tajemnicy dziennie, otrzymanej drogą losowania. W ten sposób członkowie Żywego Różańczjednoczyli się w modlitwie ze wszystkimi ludami świata.
Oficjalnej aprobaty dla Żywego Różańca udzielił papież Grzegorz XVI już po 6 latach od jego założenia. Założycielka Sługa Boża Paulina Jaricot ( 1799-1862) urodziła się 22 lipca 1799 r. w Lyonie we Francji. W wieku 17 lat złożyła prywatny ślub czystości. Dzięki bratu Fileasowi, który przygotowywał się do pracy misyjnej w Chinach, otrzymywała informacje o misjach i szukała sposobu, aby zaangażować katolików w pomoc misjom. Zaczęła tworzyć grupy złożone z dziesięciu osób . Każdy członek miał obowiązek codziennej modlitwy i niewielkiej, cotygodniowej ofiary. W dniu 3 maja 1822 r. oficjalnie przyjęto taki system pomocy misjom: „Jesteśmy katolikami, więc nie powinniśmy pomagać takiej czy innej misji, ale wszystkim misjom świata”. Był to początek Dzieła Rozkrzewiania Wiary. Dla ożywienia wiary we Francji w 1826 r. Paulina Jaricot utworzyła Żywy Różaniec. Zaangażowała się także w społeczne problemy klasy robotniczej. Na skutek oszustwa utraciła cały majątek. Zmarła w ubóstwie i całkowitym opuszczeniu 9 stycznia 1862 r. ze słowami: „Maryjo! Matko moja! Cała jestem Twoja!”. Sto lat później papież Jan XXIII podpisał dekret stwierdzający heroiczność cnót Pauliny Jaricot.
W dniu 16 października 2002 roku św. Jan Paweł II, ogłaszając Rok Różańca wystosował do wszystkich wiernych List Apostolski Rosarium Virginis Mariae. Tym właśnie dokumentem papież wprowadził do różańca nowe tajemnice – Światła, a także szczegółowo wyjaśnił jak wielką wartość ma modlitwa różańcowa i objaśnił jak ją praktykować.
